تعریف میکا

میکا یک ماده ی معدنی است که ورقه های آن را « آیزِن گلاس » می گویند. میکا نامی است که بر گروهی از کانی های سنگ پدیدار، نهاده شده است. کانی های میکا عبارتند از : میکای سفید، فلوگوپیت، میکا سیاه و لپیدولیت .چون ممکن است در تلفظ این اسم ها دچار اشکال شوید از این رو ما ترجیح دادیم که برای همه لفظ میکا را بکار ببریم.

تمام انواع میکا هر چند از فلزات مختلفی تشکیل شده اند ولی همه شبیه به یکدیگرند. تمام انواع « میکا » را می توان به صورت ورقه های نازکی در آورد، چون خیلی نرم هستند و به آسانی با ناخن خط بر می دارند. همه ی میکا ها نوعی کریستال بوجود می آورند که به لحاظ رنگ گوناگون است. یعنی آنکه به ترتیب از بی رنگ شروع شده به رنگ های سبز ، قرمز ، قهوه ای و سیاه در می آید. میکا در بیشتر سنگ های موجود در قشر زمین یافت می شود. میکا بخش مهمی از سنگ های آذرین می باشد. لابد به خاطر دارید که سنگ های آذرین از سرد شدن مواد گداخته ، تشکیل شده اند. پس میکا نیز همین گونه پدید آمده است .

گاهی برخی از مواد معدنی در شرایط خاصی تبدیل به میکا می شوند. این عمل را متامورفیزم یا دگردیسی می نامند و مقصود تغییراتی است که در مواد معدنی بر اثر حرارت ، فشار و آب بوجود می آید. میکا را از معدن استخراج می کنند. مهم ترین مناطقی که میکا به دست می آید در کوه های آپالاش و راکی و در کانادا، هندوستان، ماداگاسکار، شوروی، برزیل و در اتحاد آفریقای جنوبی می باشد.